Έχοντας κερδίσει τον χαρακτηρισμό "προάγγελος των βραβείων Oscar", κάθε χρόνο οι Χρυσές Σφαίρες ανοίγουν την αυλαία στις τελετές απονομών που αφορούν στον κινηματογράφο. Φέτος, τα εν λόγω βραβεία απονεμήθηκαν την Κυριακή 5 Ιανουαρίου στο Beverly Hilton στο Λος Άντζελες και στο κόκκινο χαλί παρευρέθηκαν οι A-Listers της έβδομης τέχνης. Ανάμεσά τους και η Tilda Swinton, η οποία πρωταγωνιστεί στην ταινία "The Room Next Door" του Pedro Almodóvar.
Για την εν λόγω τόσο ξεχωριστή βραδιά, η ηθοποιός επέλεξε να φορέσει ένα look υψηλής ραπτικής Chanel, το οποίο αποτελούνταν από μαύρη maxi φούστα και σακάκι σε κρεμ απόχρωση, κεντημένο με παγιέτες και χρυσές χάντρες. Λίγο πριν την τελετή, η Tilda Swinton μίλησε αποκλειστικά στο Harper's Bazaar Greece για την σχέση της με τον γαλλικό οίκο που μετρά πολλά χρόνια, αλλά και τα συναισθήματα που βιώνει κάθε φορά που επιλέγει να φορέσει μία Chanel δημιουργία.
Πώς νιώθετε που είστε υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα για την ταινία "The Room Next Door";
Αισθάνομαι βαθιά τιμή και συγκίνηση. Αυτή η ταινία είναι εξαιρετικά προσωπική για όλους όσους την δημιουργήσαμε, την προσφέρουμε ταπεινά στον κόσμο, είναι ευάλωτη και κοντά στην καρδιά μας. Τον νέο χρόνο, πρόκειται να ταξιδέψω στην Καλιφόρνια για να γιορτάσω τη δουλειά και τη φιλία μας μέσω της οποίας χτίσαμε την ταινία, τόσο στην αφήγησή της όσο και στη δημιουργία της.
Μπορείτε να μας περιγράψετε το look που θα φορέσετε στην απονομή, αλλά και τα συναισθήματα που σας προκαλεί;
Φοράω ένα look, το οποίο δημιούργησαν οι φίλοι μου στο ατελιέ υψηλής ραπτικής του οίκου Chanel. Ακολουθώντας τους αιώνιους κώδικες του οίκου, είναι κάτι πολύ απλό, διαχρονικό και κομψό. Μια μαύρη φούστα από μεταξωτό βελούδο και ένα σακάκι που είναι κεντημένο με κρεμ παγιέτες. Αυτή η "στολή" αντιπροσωπεύει όχι μόνο την πίστη μου στους συνεργάτες μου στην κινηματογράφηση του "The Room Next Door", αλλά και τη μακροχρόνια και βαθιά φιλία μου με τον οίκο Chanel.
Γενικά, πώς είναι να φορά κανείς Chanel σε μια τελετή ή εκδήλωση όπως οι Χρυσές Σφαίρες; Τι είδους συναισθήματα σάς προκαλεί;
Συνέπεια. Κληρονομιά. Μια σεμνή κομψότητα. Και, ειδικά στην υψηλή ραπτική, οι χιλιάδες ώρες που χρειάζονται από πολλά μαγικά χέρια για να επιμεληθούν μία δημιουργία. Ως κόρη στρατιωτικού, παίρνω πολύ σοβαρά αυτή την τιμή να εκπροσωπώ το "σύνταγμα": μου δίνει έναν μανδύα υποστηρικτικής ταυτότητας που εκτιμώ βαθιά πάντα.
Η ιστορία σας με τον οίκο Chanel μετρά πολλά χρόνια. Ποιες αναμνήσεις σάς έχουν μείνει όλα αυτά τα χρόνια;
Πολλές, πάρα πολλές για να τις αναφέρω. Από το Παρίσι στη Βενετία, από την Αβάνα στο Χανγκζού, το Τόκιο, το Μονακό, το Ντουμπάι, τη Σαγκάη, το Μάντσεστερ και σε όλα τα ενδιάμεσα σημεία, όλες οι εμπειρίες με τον οίκο Chanel χωρίς εξαίρεση χαρακτηρίζονται από μια συνέπεια θαυμασμού, άψογης τέχνης, λεπτομερούς φροντίδας και απόλυτης διασκέδασης, που είχα την τύχη να μοιραστώ με εξαιρετικά ευγενικούς και καλούς ανθρώπους. Το πλήρωμα του διαγαλαξιακού πλοίου του οίκου Chanel πρέπει να είναι το πιο προηγμένο και συγκλονιστικά προνομιούχο που υπάρχει. Είναι μία από τις απολαύσεις της ζωής μου να υπηρετώ επί του σκάφους.
Ο οίκος Chanel διατηρεί βαθιά και μακροχρόνια σχέση με τον κόσμο του χορού, της τέχνης, της λογοτεχνίας και φυσικά του κινηματογράφου. Γιατί είναι τόσο ζωτικής σημασίας η δέσμευση του οίκου προς τις τέχνες;
Ο οίκος Chanel συνεχίζει να με εντυπωσιάζει βαθιά με τη σταθερή δέσμευσή του στον μοναδικό ρόλο του προστάτη του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο. Συνεχίζει να εστιάζει τις ενέργειές του στην ενθάρρυνση των καλλιτεχνών, τόσο των ανερχόμενων όσο και των καταξιωμένων, παρέχοντας έμπνευση και συνεχή υποστήριξη, τόσο οικονομική όσο και μέσω της δημιουργίας ενός δικτύου, στο οποίο μπορούν να βασίζονται οι καλλιτέχνες. Σε μια εποχή όπου η χρηματοδότηση των τεχνών σε πολλά μέρη του κόσμου απειλείται κρίσιμα ή είναι ανύπαρκτη και η ζωή ενός καλλιτέχνη γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρηθεί, μια τέτοια χειρονομία ενθαρρυντικής αλληλεγγύης δεν ήταν ποτέ πιο κρίσιμη. Χρειαζόμαστε την τέχνη σε μια τέτοια εποχή περισσότερο από όσο ίσως αναγνωρίζουμε. Είναι η καλύτερη ελπίδα μας για διαφώτιση και, όπως θα έλεγε η Gabrielle Chanel, είναι το επόμενο καταφύγιό μας. Για να ανθίσει μια τέχνη, πρέπει να προστατεύσουμε και να θρέψουμε τη ζωή των καλλιτεχνών που την δημιουργούν.